Op naar Mozambique

30 september 2017 - Limpopo National Park, Mozambique

Vanmorgen pas om 07.00 uur de wekker. Voor ons doen uitslapen. Spullen in de auto gegooid om nog een klein rondje Kruger te rijden voor we naar de grens rijden naar Mozambique.  Nou dat hebben we geweten. Het eerste de beste weggetje dat we in sloegen reden we een kudde olifanten in. Binnen no time waren we omsingeld door een 25 a 30 olifanten.  Groot en klein. Oei dat hadden we niet zien aankomen. Op een gegeven moment staat er een hele grote olifant om nog geen 2 meter van de auto. Zowel voor als achter en aan de zijkant van de auto hadden we olifanten staan. Soms vallen ze auto's aan. Toen kreeg ik het toch best benauwd. Had een hartslag van zeker 170. Ook Remy had het even niet meer. We konden geen kant op. Gelukkig voor ons liepen ze rustig door en lieten ze ons met rust. We konden nog niet verder rijden want ze bleven de weg blokeren. We hebben zeker in totaal 30 minuten daar gestaan. Uiteindelijk waren ze van het pad af en konden we weer weg rijden. Pfff wat een avontuur. We hadden wat onophoud gehad dus zijn maar richting de grens gaan rijden. Ik had gelezen dat de grens overgang nog wel eens kon duren. Eenmaal aangekomen bij de grens waren we binnen 25 minuten aan de andere kant. We zijn in Mozambique. Alles verliep erg snel. Vanuit de grens was het nog ongeveer 60 km rijden naar ons volgende verblijf. De weg werd direct een stuk minder. Heb het grootste gedeelte maar 40 km per uur kunnen rijden. We zijn rond 11.30 uur aangekomen in de accommodatie.  We slapen voor 2 nachten in Machapame wilderness camp in een tent. Nou mijn eerste indruk is niet geweldig. Veel ongedierte en er is helemaal niks. Geen zwembadje of internet of wat dan ook. Wel apen, maar die roven alles weg. Dus daar zit je niet zo op te wachten. Het is hier bloed heet dus ik ben eens benieuwd hoe we deze dagen door gaan komen. Het liefste was ik direct weer weg gegaan of had ik willen proberen om al eerder dan gepland naar de volgende accommodatie te gaan, maar aangezien hier ook geen internet of telefoon bereik is kunnen we helemaal niks. Hopen dat we de komende dagen goed door komen. Rond 16.30 uur zijn we een rondje gaan lopen met een gids en een Ranger. Het is hier een big 5 park, maar onderweg hier naartoe hebben we niks van dieren gezien. Tijdens de wandeling hadden we ook geen geluk. Niet veel bijzonders gezien. De gids vertelt wel allerlei leuke weetjes over de natuur hier. Nadat we terug kwamen even bij het kampvuur een drankje gedronken.  We zitten hier op dit moment met nog een Nederlands koppel en hoe kan het ook anders dan weer Duitsers te treffen. Moet wel zeggen eerlijk is eerlijk deze Duitsers zijn best vriendelijk. Ik heb het keukentje eens van binnen bekeken. Had ik beter niet kunnen doen,maar het eten dat er s avonds uit kwam was echt super lekker. Optijd naar bed,  want meer kun je hier niet doen.

Foto’s

5 Reacties

  1. Tineke:
    2 oktober 2017
    Pffffff dat is schrikken dan maar jullie zijn de roedel van de kudde dus het zit wel goed en is er gelukkig niks gebeurd wat een ervaring zeg. Xx
  2. Ramona:
    2 oktober 2017
    Ja dat kun je wel zeggen ja 😉
  3. Jornic:
    2 oktober 2017
    Geen blogs. Het was of geen internet ... of verdwaald in Kruger Park of zo als ik nu lees aangevallen door olifanten. Het was natuurlijk het eerste. Wel gemist hoor.

    Qua reactie had ik stiekem achter in de auto willen zitten bij die olifanten. Ik bedoel .... als jullie het allebei even niet hebben!!! Haha. Wat een ervaring !!!

    Geniet en ik kijk uit naar het volgende verslag. Xxx nic
  4. Bea:
    2 oktober 2017
    Wat zal het stil zijn geweest in de auto tussen de olifanten,hihi
  5. Ramona:
    2 oktober 2017
    Muis stil. Alleen de hartslag en angst zweet was enorm haha